Bewust gelukkig zijn? (2)
29 juli 2020
Savasana
27 september 2020
Paarden coaching. Ja, een relatief nieuw fenomeen in coachland. Hoewel…. zeker 10 jaar geleden, weet ik nog tijdens een OR dag van de politie, werden de imposante edele dieren uit de stal getrokken en mocht een wijkteam zich uitleven… Hoe goed werkten het team samen? Hoe was de communicatie onderling? Het was prachtig om te zien hoe de paarden als spiegels fungeerden voor elk teamlid.
Vandaag heb ik dat zelf ook mogen ervaren. Wat fijn om alleen al buiten in de natuur te zijn! En je hoofd even “leeg” te praten bij een paardencoach die tevens een dierbare vriendin is. Rianne haar bedrijf heet Wild Flower Academy en ze herkende mij direct als een 'wild flower'. Dat is alweer zo'n 3 jaar geleden en samen hebben we aardig met elkaar al wat beleefd, als vriendinnen en als coaches. Deze sessie is een cadeautje aan mij waarvoor ik haar heel dankbaar ben.
“Heden en Toekomst”
Twee mooie hengsten in een afgebakend groot stuk weiland. Nemo en Jack. Allebei zijn ze gefocust op het gras dat ze eruit trekken en verslinden. Toch ervaar ik twee hele andere energieën. De één heel open, zacht en ontvankelijk; de ander een tikkeltje arrogant met een groot ego, niet van plan om met mij contact te maken.
De eerste opdracht luidt: het uitbeelden van “Heden” en “Toekomst”. Ik heb diverse knuffels en nog wat springpalen tot mijn beschikking en de 2 paarden natuurlijk.
Ik maak een klein vierkant met een hoek van de bak en twee springpalen, de grens afbakenen met Toekomst. In het midden leg ik de SMILE knuffel. Dat ben ik. Stralend. Happy me. In de hoeken zet ik: een klein aapje (monkey mind), Miss Piggy (de draak in mij die soms nog tegen mij zegt dat ik te dik ben) en een kleine haai (representant voor mijn ongeduld en perfectionisme).
“Dare to be a wild flower”
Ik denk dat het af is, maar nee, het Heden heeft zeker nog iets dat toegevoegd moet worden: mijn nieuwe liefde. Dus ik pak 2 knuffeltjes en zet ze liefkozend tegen elkaar aan. Rianne vraagt mij haar mee te nemen in mijn keuzes, waarom ik wat waar neerleg.
“Ik sta nu in het Heden”, begin ik. “Dit is zoals het nu is. Ik sta in het midden en kijk naar de periferie van het Heden waar soms die monkey mind aanwezig is of Miss Piggy of die haai. Ik identificeer me daar steeds minder mee, doordat ik in het midden blijf, stevig met beiden benen op de grond. Ik kijk naar de Toekomst”, en tegelijkertijd spreid ik mijn armen uit. “De Toekomst is de rest van het Veld, letterlijk de rest van het weiland en die wil ik helemaal niet inkleuren. Die is open en vrij.”
Dat was dus ook mijn vraag voordat ik hier stond. Ik wilde erachter zien te komen wat ik in de Toekomst moest gaan doen. Mijn bedrijf, Carpe Nunc, uitbouwen en mijn huidige baan loslaten? Kiezen voor één van de drie diensten die ik lever of alle drie blijven doen: én yoga, én coaching, én bodytalk sessies geven?
Ik voel hoe sterk geaard ik sta in het Heden. Ik spreek het hardop uit met enige verbazing: “Ik lijk wel vast te staan?” Ik voeg er aan toe: “Sinds een half jaar is de Liefde op mijn pad gekomen en ik kies daar echt bewust voor tijd en aandacht aan te besteden. Om daarvan te genieten. En ja, af en toe borrelt het als een vulkaan in mij om aan de slag te gaan, workshops te geven, trainingen, online programma’s te maken. Maar ik wil ook graag in het Hier en Nu zijn.”
“Het voelt soms zo als twee verschillende werelden”
“Kan het niet én, én?", vraagt Rianne
Pak een voorwerp (in dit geval waren het de knuffels), leg deze neer in de ruimte. Kies dan 1 van de 2 paarden uit en neem hem mee naar het voorwerp. Ik krijg nog de vrijbrief dat er geen regels zijn. Alles mag, denk ik te begrijpen.
Dus, ik pak het Blij ogende Varkentje Knorretje, loop naar het andere eind van de bak, waar ik een mooi stuk groen gras zie en leg Knorretje daar neer. In de hoop dat het paard dit stukje heel aantrekkelijk vindt en makkelijker met mij mee loopt….
“Ik kies voor Jack.”
“Waarom”, vraagt Rianne.
“Omdat hij in mijn ogen het meest lastige is. Hij voelt minder benaderbaar en ik zie dat als uitdaging hem dan mee te krijgen.”
“Oke”, zei Rianne, “Ga je gang.”
Jack is een bruine vos en al vanaf het begin heb ik moeite om tot hem door te dringen. Ik ben dus razend benieuwd wat zou werken om hem mee te krijgen. Aangezien ik geen restricties heb, probeer ik van alles…
Eerst laat ik hem mij even ruiken. Hij snuffelt even en graast weer vrolijk verder. Ik wil hem niet pushen, daar lijkt Jack mij helemaaaal niet het geschikte paard voor, maar toch… nadat ik hem geaaid heb en tegen hem heb gefluisterd, duw ik hem zachtjes in de richting, maar… nog steeds is het gras veeeel interessanter. Dan laat ik hem los en loop naar Knorretje aan de andere kant van de bak. Jack lijkt me te volgen in het begin. Ik begin hem te roepen en de bekende paarden geluiden te maken, maar goed… dat helpt allemaal geen zier. Ik heb nog steeds het gevoel niet écht contact met hem te maken…
Ik trek een pol uit het verse gras en loop op Jack af, zijn hoofd gaat omhoog en komt op mij af. Daar is ie wel voor te porren! Mak als een lammetje bereiken we Knorretje.
“Mission accomplished."
Rianne loopt lachend op ons af en stelt mij wat vragen. Wat het met mij deed dat ie niet 123 achter me aan liep. Wat ik van de oefening vond. En legt mij dan de officiële regels uit: geen verbale geluiden maken, geen fysiek contact, geen geduw en zeker niet lokken met eten! Ik mocht hem zelfs niet aanraken!
Vervolgens mag ik het nog een keer doen, maar dan met Nemo, die in mijn ogen een stuk toegankelijker is.
Nemo is op dat moment aan het drinken. Ik ga naast hem staan op afstand en we hebben meteen contact zo voelt het. Ik negeer Jack uiteraard compleet en richt mijn aandacht op Nemo en wacht rustig totdat ie klaar is. Ik hoor mezelf een klikklak geluid maken en besef dat ik weer aan het lokken ben! Ook voel ik de neiging om zacht tegen hem te praten… oooh, wat lastig met die regels…
Uit het niets duwt Jack met zijn hoofd Nemo uit de drinkbak! Ik had totaal geen aandacht aan Jack besteed en meneer voelt dat kennelijk en moet zijn aanwezigheid even kenbaar maken. Ik laat het gebeuren en richt mijn aandacht op Nemo.
Ook Nemo duikt weer op het gras en ik loop gewoon naast hem met hem mee. Ik besef: tja, misschien kom ik nu niet daar, bij Knorretje, bij de toekomstvisie. Het is eigenlijk helemaal oké zoals het nu is. Dan kan ik net zo goed gaan spelen?
Ik sta in een yogahouding en kijk Nemo aan in zijn mooie bruine ogen en rol naar de hoge plankhouding. goed erop lettend dat ie niet mijn zijn hoeven op mijn vingers gaat staan! Gewoon in het moment zijn, dat is voldoende.
Dan besef ik, waar ik nu sta is prima, sterker nog het is fantastisch! Waarom mij vastbijten in een perspectief ‘waar sta ik over 5 jaar’? Of je focus houden op ‘over 1 jaar’? Leef nu! Geniet van het NU! Ik moet ineens ook lachen, want … dat is de betekenis van mijn website: carpe nunc betekent pluk het moment!
“Carpe nunc betekent pluk het moment"
Het is juist genieten van NU. Want dit moment komt nooit meer terug. En hoe meer gefocust ik zou zijn op de toekomst, hoe meer ik het Heden misloop.
Hoe fijn is het nu om te genieten van de nieuwe liefde in mijn leven. Hoe fijn om nu een vaste baan te hebben en geen geldzorgen. Hoe fijn dat ik mezelf verder kan ontwikkelen op het gebied van coaching en bodytalk door aanvullende opleidingen te doen. Hoe fijn om yogalessen te geven zonder dat het ‘moet’. Dankbaar dat Welly op mijn pad is gekomen waar ik als online coach fungeer en programma's schrijf voor de Welly app.
De paarden herinneren mij weer aan mijn intentie voor 2020. Iedere Oud en Nieuw maakte ik allerlei lijstjes van wat ik wilde doen in het nieuwe jaar. Dit jaar had ik gekozen dat NIET te doen. Ik koos maar voor één ding: zoveel mogelijk in verbinding te zijn met mijn ziel; te ontvangen wat er op mijn pad kwam én ik had tegen het Universum gezegd dat ik wel eens verliefd wilde worden…
Hoe bijzonder dat dit laatste ook binnen 2 maanden gebeurde...
Daarnaast kwamen allerlei andere nieuwe dingen op mijn pad. Ik werd gevraagd om meditatie avonden te begeleiden in het stiltecentrum van De Roos, het bekende spiritueel centrum bij het Vondelpark. Een yoga-workshop ‘How to deal with the Superwoman Sydrome’ kwam op het rooster in de yogastudio. En samen met Mr. Breath ontwikkelden we een training op locatie voor de klanten van Welly.
“Durf in het nu te leven en zie hoe het zich ontvouwt."
Iets in mij hunkerde kennelijk naar een bepaalde zekerheid: een planning maken van A tot Z, visiedocument, business plan. Allemaal oke, zolang ik de verbinding met het Heden maar niet verlies. Een klein perspectief is natuurlijk ook wel fijn. Ik droom heerlijk over hoe het er over 5 jaar uit ziet. Dat ik de politie heb losgelaten, dat mijn Bodytalk en Coach praktijk floreert, dat ik aan het water woon met mijn geliefde…
Ja, dromen mag en ik ken ook de kracht van Visualisatie. Let's see :-)
Het is het durven loslaten van plannen maken. Het is het overgeven aan het nu. Het is een les in acceptatie dat het nu helemaal goed is en dat dingen forceren sowieso niet werkt. Mijn leven is verrijkt met een man die anders in het leven staat dan ik. En, ik leer van hem: wat vaker te ontspannen, ook eens 'niets doen', en gewoon zien wat er op je pad komt. Heerlijk om dat nu ook te ontdekken en samen verder te genieten.
De paarden gaven mij een spiegel en legden de thema’s onder een vergrootglas. Nu is nu, geniet ervan en de Toekomst wordt vanzelf Heden.
Zelf coaching met paarden ervaren? Kijk op www.wildfloweracademy.com.
Carpe Nunc staat voor groei in bewustzijn door middel van yoga, coaching en Bodytalk. Abonneer je op mijn nieuwsbrief en blijf op de hoogte van (online!) yogalessen en coaching in Amsterdam of buitenland.