Toekomst wordt vanzelf Heden
24 augustus 2020
Doelen, resultaten en ervaringen
27 september 2020
Mijn lichaam geeft zich over aan de yogamat. De savasana lijkt zo eenvoudig. Beetje liggen op je rug. Handpalmen zijn naar boven gedraaid. Benen iets uit elkaar en ook de armen zijn ietwat van het lichaam weg gestrekt. Simpelweg jezelf overgeven. Op fysiek niveau letterlijk aan de grond. Op mentaal niveau aan alles wat voorbij drijft. Makkelijk? Tja…
‘Dodemanshouding’ wordt deze liggende eindontspanning ook wel genoemd. Sava betekent lijk in het Sanskriet. Aan het einde van een yogales wordt deze asana (houding) uitgeoefend. Kinderlijk simpel. Zo lijkt het. Want, zo liggend op je rug, kan de slaap je overvallen, de aandacht van het lichaam afdwalen of dat je toch meegesleept wordt door verhalen in je hoofd...
“Pleasure or pain?”
Vandaag was een mooie dag, flitst het door me heen. Zoals ik me een ideale dag ooit eens had voorgesteld, heb ik vandaag ervaren: hardlopen door het bos, yogales geven en ervaren, schrijven achter de computer, een goed gesprek, en nog wat klusjes in huis. Morgen, ja, morgen ga ik…
Tjoep, daar vloog mijn aandacht even uit de bocht. Denkend aan het verleden, mijmerend over de toekomst. Alsof mijn mind wil vermijden dat ik in het hier en nu aanwezig ben. Verleden en toekomst worden aan elkaar geplakt, en zo lopen we het heden dus mis.
De savasana is één van de belangrijkste asana’s in yoga. Liggen in stilte. Vol overgave. Je lichaam een rustmomentje gunnen. Vaak rennen we na een workout óók meteen weer de deur uit. Mag ons lichaam eerst even herstellen? Ervaren wat een workout, oefening of beweging heeft gedaan in ons lijf? Dan kunnen we zelf ervaren wat ontstaat. Leren we ons lichaam steeds beter kennen. Zodat we steeds beter weten wat het lichaam écht nodig heeft.
“Self-care is how you take your power back”
Nu kies ik voor dat moment. Ik zet mijn alarm op mijn Fitbit op 10 minuten. Ik denk aan de woorden die ik wekelijks zeg tegen mijn studenten in de yogales. Nu lig ik op mijn rug in savasana. Alles mag er zijn. Ik gun mezelf hier en nu een moment om te verstillen. Te vertragen. Om te zijn. Even niet moeten of iets hoeven van mezelf.
Ik geef mezelf toestemming om volledig over te geven aan dit moment. Ik voel mijn lichaam zwaarder en zwaarder worden. Mijn lijf ontspant zich meer en meer en ook mijn mind maakt zich los van concepten. Puur zijn.
Na 10 minuten voel ik het effect. Ik voel me als herboren. Mijn lichaam laat ik rustig ontwaken. De zwaarte is weg en mijn mind is verfrist. I am ready for a new day!
“Wat gun jij jezelf om te vertragen?”
Carpe Nunc staat voor groei in bewustzijn door middel van yoga, coaching en Bodytalk. Abonneer je op mijn nieuwsbrief en blijf op de hoogte van (online!) yogalessen en coaching in Amsterdam of buitenland.