Op pad met Trix: Costa de la Luz
13 juli 2015
Wie coach ik?
14 november 2016
Een ruzie met je vriend, een lekke band terwijl je de trein moet halen, een verprutst tentamen, een ochtendhumeur…zou het helpen om de lach op te wekken? Op pad met Trix ...naar lachyoga!
Bruusk word ik uit mijn slaap gewekt door mijn wekker. Bij de bewustwording van het ontwaken voel ik mijn lijf: mijn benen zijn nog zwaar van het hardlopen van gisteravond, mijn hoofd bonkt lichtjes en mijn ogen willen nog lang niet open. Mijn stemming neigt naar een ochtendhumeur, maar dat wil ik niet toegeven. Als ik mijn teen stoot bij het opstaan, kan ik een vloek niet onderdrukken. Ik strompel naar de douche die net bezet is door mijn huisgenoot. Terug op mijn kamer kijk ik naar mezelf in de spiegel. Het liefst zou ik terug in bed kruipen en de dekens over mijn hoofd trekken, maar de vraag is of dat het grmbl-gevoel werkelijk doet oplossen. Zou 5 minuten lachen écht helpen?
Volgens Maarten Vos, oprichter van Lachclub Amsterdam (2006) wel. Enkele weken terug ontmoette ik hem bij ‘Lachyoga’. Hij vertelde dat hij al twee jaar lang met iemand door de telefoon lacht. Iedere ochtend. 4 dagen in de week. Niet praten maar gewoon 5 minuten lachen met elkaar. Voelde hij zich ervoor ‘slecht’, voelt hij zich erna een beetje beter. Voelde hij zich al goed, dan voelt hij zich erna een stuk beter. Het zou volgens hem niet verkeerd zijn dit meer te organiseren omdat toch zoveel mensen slecht slapen of niet lekker opstaan.
Mijn nieuwsgierigheid was gewekt toen ik enig tijd terug hoorde van hasya-yoga, Sanskriet voor lachyoga. Als fervent yogaliefhebster was ik deze vorm in yogiland nog niet eerder tegengekomen. Naast dat ik benieuwd was naar het aspect van yoga, had ik ook zo mijn twijfels. Als ik nu eens géén zin heb in dat vrolijke gedoe? Is het nog wel leuk mee te doen na een rotdag? Moet ik het lachen dan veinzen? Mee lachen met de groep als een boerin met kiespijn? Ik werd een beetje opstandig van het idee. Als ik chagrijnig ben, waarom zou ik daar om lachen? Dat gevoel mag er toch ook zijn?! Mogen we onszelf dan niet naar voelen?
De ontvangst door Maarten en de overige 3 trainers Jerry, Henk en Marieke, is hartelijk. Thee en koekjes staan op tafel. Evenals vele flyers en boeken over lachyoga. Zijn openheid en eerlijkheid zorgt al snel dat de deelnemers –allen vrouw– zich op hun gemak voelen. Want, zoals Maarten, van oorsprong orthopedagoog en dramadocent, zelf zegt: “Lachyoga is lachen zonder reden en daarom ook wel een beetje raar.” Ik krijg gelijk antwoord op mijn vraag welke rol yoga speelt.
Ho-ho-ha-ha-ha
De lachyoga vindt plaats in een zaal die vrolijk is aangekleed. Jerry geeft de warming up bestaande uit enkele ademhalingsoefeningen die ik herken uit de yoga. We leren de lach op te wekken door de buikwand herhaaldelijk in te trekken en uitademend ha-ha-ha-ha zeggen. Ik voel dat de lach spontaan wordt geactiveerd. Dan volgen allerlei klap-, stamp- en juichoefeningen waarvan de voordelen bewezen zijn en leren we een ‘yell’ om de positiviteit erin te houden.
Henk doet vervolgens een beroep op onze fantasie. We moeten ons voordoen als een kabouter, prins, reus, heks en wolf en lachen vanuit die rol. De sprookjeswereld komt tot leven met veel geproest en gehinnik. De interactie met elkaar werkt aanstekelijk en al gauw is het dolle pret.
Loslaten
Na alle oefeningen ploffen we neer op de yogamatjes. Hebben we eerst gelachen vanuit oefening, nu laten we lach vrijstromen. Met pijn in mijn buik van het lachen rol ik over het matje. Na ruim een uur is het dan ook heerlijk te eindigen met een ontspanningsoefening. Mijn buik, kaken en keel voelen enigszins verkrampt aan. Met een zucht laten we los en geven we ons over aan de stem van Henk die ons begeleidt op de reis door ons lichaam. Her en der hoor ik nog wat mensen op hun rug nahikken van het lachen.
We eindigen de avond met het delen van de ervaringen. “Fake it, until you make it”, was niet voor iedereen even gemakkelijk. Gelukkig mogen we lachyoga doen én ons niet fijn voelen. Het kan dan alleen wel lastiger zijn om mee te doen licht Maarten toe als ik hem achteraf wat uitgebreider spreek. Werkzaam in de geestelijke gezondheidszorg zet hij lachyoga in. Ook mensen met depressieve klachten kunnen baat hebben bij lachyoga. Al zullen de meeste medici het niet direct als therapie voorschrijven.
Als ik thuis kom, ga ik voor het boeddhabeeld in mijn open kast staan. Sereen glimlachend kijkt hij mij aan. Waarom lacht de Boeddha eigenlijk? schiet er door me heen. Boeddha betekent de verlichte, de ontwaakte. Nadat hij de verlichting had bereikt, verkeerde hij in een continue staat van Zijn. Niet bezig met het verleden of de toekomst, maar pure ervaring van het Nu. Glimlachend naar alles: leed, verdriet, vreugde, teleurstelling, irritatie of haat. Hij doorzag het lijden, de illusie waarin we leven, het samsarische bestaan. Hij ontdekte het pad dat naar vrijheid leidt. En dat is waarom de Boeddha lacht.
Door deze lachyogaworkshop van Maarten Vos, was ik zo enthousiast geworden dat ik me meteen opgaf voor de opleiding tot lachyogadocente. Samen met mijn vriend volgden we deze in 2015. Sindsdien geven we lachyogaworkshops.
Zelf lachyoga een keer ervaren? Sentrix geeft lachyoga! Volg ons op facebook: www.facebook.com/sentrixlachyoga of stuur ons een mailtje: sentrixlachyoga@gmail.com