‘Stel jezelf even voor’
25 februari 2022‘Stel jezelf even voor’ (3)
26 februari 2022In mijn vorige blog gaf ik aan dat mezelf voorstellen vroeger -15 jaar geleden- ontaardde in een paniekaanval. Dat incident was de aanleiding tot zelf onderzoek. Er bleken vele andere thema’s onder te zitten waarom ik moeite hiermee had. Namelijk: Ik stond niet in contact met wie ik was of wat ik deed.
Thema’s als zelfliefde, zelf waardering en zelf compassie waren mijlenver van mij verwijderd. Ik had amper contact met mijn lichaam. Ik had vooral een hoofd dat vertelde wat ik moest doen en voelde me totaal afgesneden van de rest van mijn lichaam.
Mindfulness trainingen, compassie retraites, (shake) meditaties, schrijven, Bodytalk en natuurlijk yoga zijn voor mij de antwoorden geweest om a) de relatie met mijn lichaam te onderzoeken en omarmen; b) liever te worden voor mijn hele Zijn; c) te ontdekken wie ik werkelijk ben en d) wat ik wil doen hier op deze aardbol.
“Yoga is het tot rust brengen van de wervelingen van de geest.”
Elf jaar geleden startte ik de yogadocentenopleiding puur voor mijn eigen persoonlijke ontwikkeling. Niet dat ik per se yogales wilde geven. Gaandeweg de opleiding bleek ik het lesgeven SUPER leuk te vinden. Maar, oh my god, die allereerste les die ik moest geven…
Mijn interne alarmsysteem sloeg die nacht al op tilt. Ik was wakker geworden met hevige hartkloppingen. Ik deed zittende vooroverbuigingen om mijn geest te kalmeren wat redelijk lukte. Het ‘moment suprême’ voelde alsof ik als lokaas in een kooi (klaslokaal) was gegooid met 24 dorstige leeuwinnen en één leeuw (medestudenten en de leraar).
Tot mijn grote verbazing was de reactie van de docent ontzettend positief. Ik hoor het hem nog langzaam en nadrukkelijk zeggen: ‘Dat deed je heel erg goed…’ Het compliment drong totaal niet tot me door. Ik was alleen maar blij dat het over was. Faalangst zat toen zeker nog in mijn systeem. Vanuit mijn perfectionisme: om alles zo goed mogelijk te willen doen en vanuit het niet willen erkennen van mijn hoog gevoeligheid. Deze twee eigenschappen waren hevig in strijd met elkaar. Ik benoemde het als dat ik ‘leed’ aan het Superwoman Syndrome.
Toch begon ik direct met les geven en niet de makkelijkste doelgroepen. Ook daarin is jezelf voorstellen natuurlijk een handeling die je doet voordat de les begint. Als yogadocente stel ik me nu al meer dan 6 jaar iedere maandagavond voor mijn les bij studio Yogaspot even voor. Mijn naam is Trix en welkom bij de hatha yoga en [vertel ik iets over de les]. De reden dat dit nooit echt een issue is geweest is dat ik niet iets over mezelf hoef te delen of wat ik voor andere werkzaamheden heb.
“Action cures fear”
Ook tijdens mijn reguliere werkzaamheden op kantoor heb ik natuurlijk genoeg voorstelrondes gehad. Die ontaarden niet meer in paniekaanvallen. Waarom? Omdat zelfliefde nu wél onderdeel is van mijn leven. Omdat ik nu wel de signalen herken die mijn lichaam mij aangeeft. Ik kan daar nu de ruimte aan geven in plaats van mij er tegen te verzetten. En kan ik erom lachen als ik er een potje van maak. Dan waardeer ik mezelf óók. En heb ik weer iets geleerd.
Het issue zat voor mij in het feit dat ik heel veel hevige fysieke sensaties voelde en dat ik daarvan schrok. Dat riep de angst(gedachten) op. En in mindere mate de faalangst gedachten. Toen ik leerde in mezelf te voelen wat er zich aandiende en ik mezelf de ruimte kon geven op dat moment, was dat een wereld van verschil. Het is én én; niet of of.
Het moment dat ik me ga verzetten tegen de gevoelens (ze mogen er niet zijn; ik moet stoer zijn en gewoon dit doen) en daarvan baal of ze niet wil hebben en ze wegdruk, worden ze alleen maar heviger. Door te voelen leerde ik -waar ik eerder voor vreesde- dat er juist géén probleem is.
Ik leerde dat ik én een sollicitatie/auditie/voorstelronde had én allerlei kriebels voelde in mijn buik. Hoe vaak zeggen we niet: ik ga naar dat feestje, máár ik heb eigenlijk geen zin. Omarm eens wat je voelt en vervang ‘maar’ door ‘en’. Dat kan een wereld van verschil maken. Althans voor mij was dat wel/Het was voor mij een eyeopener.
In deze en navolgende blogs neem ik je mee in mijn proces van groei en ontwikkeling als coach, trainer en vooral als mens.
Chris Alfons begeleidde me online bij dit proces. Door zijn bruikbare tips en juiste ‘regie aanwijzingen’ kwamen de zelfinzichten snel en dit heeft geresulteerd in een meer stevige verankering van mij als coach en trainer.
Zijn drijfveer: “Ik wil heel graag mensen helpen maar wist niet goed hoe ik dat kon doen, totdat ik erachter kwam dat ik met trainingen en coaching ook mensen kan helpen, hoe klein mijn bijdrage ook mag zijn.” LinkedIn
Carpe Nunc staat voor groei in bewustzijn door middel van yoga, coaching, training en Bodytalk. Abonneer je op mijn nieuwsbrief en blijf op de hoogte van yogalessen, (online) coaching en trainingen in Amsterdam of buitenland.